វីរុសនីប៉ាហ៍ Nipah (NiV) ដែលបណ្តាលឱ្យមានការរលាកនៅក្នុងប្រព័ន្ធខួរក្បាលនិងប្រព័ន្ធដកដង្ហើមរបស់មនុស្សគឺជាវីរុសដែលអាចសម្លាប់មនុស្សជាមួយនឹងអត្រាមរណភាពខ្ពស់ហើយវាបានជះឥទ្ធិពលដល់ប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ជាច្រើននាពេលកន្លងមក។ យោងតាមមជ្ឍមណ្ឌលត្រួតពិនិត្យនិងបង្ការជំងឺ (CDC) បានអោយដឹងថាប្រទេសជាច្រើនដែលមានសេដ្ឋកិច្ចធ្លាក់ចុះដូចជាប្រទេសកម្ពុជាថៃនិងប្រទេសដទៃទៀតនិងនៅអាស៊ីបូព៌ាមានហានិភ័យខ្ពស់សម្រាប់ការផ្ទុះឡើងនាពេលអនាគត។ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត Dr. Vyasna Dong មកពីអង្គភាពសិក្សាពីវីរុស និងមេរោគចម្លង នៅវិទ្យាស្ថានប៉ាស្ទ័រខេត្តបាត់ដំបងបានបញ្ជាក់ថាវីរុសនីប៉ាហ៍ Nipah (NiV) ត្រូវបានចម្លងតាមរយៈសត្វប្រចៀវឬសត្វជ្រឹងដែលផ្ទុកវីរុសនេះនៅក្នុងខ្លួនរបស់វាទៅសត្វជ្រូកហើយបន្ទាប់មកទៅមនុស្សពន្យល់ថាការចម្លងនីប៉ាហ៍ Nipah រវាងមនុស្សនិងមនុស្ស មានកម្រិតណាស់ មកទល់ពេលនេះ។ ប៉ុន្តែក្នុងករណីឆ្លងរវាងមនុស្ស និងមនុស្សវាមានប្រសិទ្ធិភាពខ្ពស់ វានឹងក្លាយជាមហន្តរាយនិងបណ្តាលឱ្យមានអត្រាស្លាប់ខ្ពស់ជាងវីរុសកូរ៉ូណាទៀត ។ លោកបានបន្ថែមថាកត្តានៃការឆ្លងរវាងមនុស្សគឺមាននៅក្នុងបណ្តាប្រទេសអាស៊ីពីព្រោះពលរដ្ឋនៅក្នុងប្រទេសទាំងនោះមិនសូវយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះគ្រោះថ្នាក់នៃសត្វប្រចៀវទេ។
ចំណែកឯវេជ្ជបណ្ឌិត Neil Fawry មកពី Flora និង Fauna អន្ដរជាតិ បានលើកឡើងអំពីការសិក្សាមួយដែលបានធ្វើនិងបោះពុម្ពផ្សាយដោយអង្គការសុខភាពពិភពលោកដែលបានសន្និដ្ឋានថាលទ្ធភាពនៃវីរុសដែលកំពុងលេចឡើងក្នុងចំណោមមនុស្សគឺវាកម្រមានណាស់ដោយសារហេតុផលជាច្រើនដែលសំខាន់បំផុតនោះគឺវាចម្លងក្នុងកម្រិតទាបណាស់ប៉ុន្តែវានៅតែមានលទ្ធភាពនៃការចម្លងរបស់វាជាពិសេសនៅក្នុងទីផ្សារសត្វរស់ដែលជាទូទៅមិនសូវមានតាមធម្មជាតិនោះទេព្រោះទីផ្សារទាំងនេះប្រែទៅជាកន្លែងភ្ញាស់និងបរិយាកាសល្អដែលតាមរយៈនោះវីរុសអាចចម្លងដល់មនុស្ស ហើយការប្រែរូបធាតុនៃមេរោគដ៏ច្រើនរបស់វាដែលធ្វើឱ្យមានគ្រោះថ្នាក់ខ្លាំងជាងមុនដល់មនុស្ស។ ការផ្លាស់ប្តូរច្រើនដែលធ្វើឱ្យពួកគេកាន់តែមានគ្រោះថ្នាក់ដល់មនុស្ស។ វីរុសនេះត្រូវបានគេរកឃើញដំបូងក្នុងកំឡុងពេលនៃការផ្ទុះឡើងក្នុងឆ្នាំ ១៩៩៨ ក្នុងចំណោមកសិករចិញ្ចឹមជ្រូកនៅប្រទេសម៉ាឡេស៊ីជាកន្លែងដែលវាបានសម្លាប់មនុស្សជាង ១០០ នាក់និងបានសម្លាប់សត្វជ្រូកជាងមួយលានក្បាលហើយជិតពីរទសវត្សក្រោយមកទៀតមានការរីកចម្រើនខាងវិទ្យាសាស្ត្រតិចតួចក្នុងការស្វែងរកការព្យាបាលត្រឹមត្រូវ។ វ៉ាក់សាំងបង្ការនិងអត្ថបទមួយចំនួនទៀតក៏ត្រូវបានផ្សព្វផ្សាយនាពេលថ្មីៗនេះដោយប្រកាសថាវាទំនងជាមេរោគឆ្លងបន្ទាប់។
